laatste volledige dag en dan weer huiswaarts

Maandagmorgen na het ontbijt gingen we eerst nog langs Hardrock café in Hollywood,en nee het is niet dat van Los Angeles maar van Seminole Fort Lauderdale om een pin te kunnen kopen die we bij ons vorig bezoek enkele jaren geleden niet gekocht hadden,kwestie van onze verzameling wat aan te vullen.
Bij aankomst merkten we al vlug dat hier grote veranderingswerken aan de gang waren, het terrein van Hardrock café / hotel Hardrockcafé en de omliggende restaurants en café waren 1 grote bouwwerf wat niet erg aangenaam wandelen was. Ook het feit dat het ochtend was en er niet veel volk rondliep maakte dat we er snel terug weg waren.

 De dag hebben we verder gevuld met shoppingmalls bezoeken want we moesten en zouden nog zeker een Abercrombie & Fitch bezoeken. Vrienden hadden gevraagd of we voor hun zoon een hoodie of sweater zouden kunnen meebrengen ,en als je iets beloofd moet je dat ook waarmaken natuurlijk. De winkel werd snel gevonden maar nu het kledingstuk zelf nog. Een sweater zoals wij het kennen is blijkbaar niet meer te vinden in deze winkelketen want het waren allemaal stuk voor stuk gewone wollen pulls. Na veel zoeken hadden we er toch nog eentje gevonden, maar nu nog betalen. Aan de kassa waren ze niet van de rapsten met de 2 klanten die elk grote bergen kledij bij hadden die allemaal gescand en ingepakt moesten worden en alhoewel er achter ons al een rij van zeker 20 man stond, kregen die strekenjuffrouwkes absoluut geen stress. Dan kwam er plots nog klant tussen met haar armen vol die ze er nog 'snel ' tussen namen en voorrang gaven op de lang rij klanten. Soms begrijp ik de Amerikanen niet want ze hebben overal opmerkingen over als het over service gaat, maar een Amerikaan aanschuivend in een rij is de rust zelve. Dan zijn de Europeanen niet zo geduldig want zij zouden al heel snel opmerkingen gemaakt hebben.
Aan alles komt een eind dus ook aan het betalen aan de kassa en we reden daarna naar ons hotel vlakbij de luchthaven. Dit hotel hadden we goedkoop geboekt via Priceline en was een luxehotel maar van luxe was niet veel te merken,het toilet spoelde niet door en de tv was kapot. Na een telefoontje naar de receptie zou er een klusjesman komen die het zou repareren maar die liet maar op zich wachten. Na lang wachten werd het dan toch halvelings gemaakt alhoewel we bij de wc onze twijfels hadden maar ja, het was toch maar voor 1 nacht. We namen terug onze auto om nog iets te gaan eten en stelden onze gps in naar de dichtsbijzijnde Applebee's. Na ons laatste avondmaal was het nog een gepuzzel om alles in de koffers te krijgen EN om onder het toegestane gewicht van 23 kilo te blijven. 
De volgende dag hadden we een vlucht in de namiddag weer naar huis maar eerst gingen  we nog een laatste geocache gaan zoeken vlakbij de luchthaven. Deze was gelegen op een graspleintje waar je nergens kon parkeren en vermits het er nogal redelijk druk was,hebben we dan ook wat rondjes gereden vooraleer we onze auto veilig konden wegzetten, maar het is ons toch gelukt.
Het afleveren van de huurauto en inchecken op de luchthaven ging erg vlot, zo vlot dat we er veel te vroeg waren en we nog enkele uurtjes aan de gate hebben zitten wachten vooraleer we op het vliegtuig mochten stappen. Wachten is een groot woord want ik heb door mijn onhandigheid nog een volle beker Starbucks koffie over Peter zijn t shirt en jeans gekapt.De sfeer en gezelligheid was dus op dat moment 0/10 tussen ons en ben ik uit grote schaamte en schuldgevoel nog een nieuw t shirt voor hem gaan kopen in de taxfree shop, want met kledij die vol koffie hangt is het niet erg aangenaam. 
De terugvlucht met een overstap in Atlanta ging verder zonder problemen en voor we het goed en wel beseften stonden we terug in de luchthaven van Brussel en was ons Florida avontuur spijtig genoeg weeral voltooid verleden tijd. Maar mooie herinneringen en prachtige foto's doen ons nu regelmatig terug dromen naar een nieuwe overtocht naar ons favoriete vakantieland Amerika.

Eindelijk afronden

Onze Floridareis ligt alweer 2 maanden achter ons maar om een eind aan ons avontuur te breien is er eigenlijk nooit van gekomen. Ik weet het ,het is eigenlijk schandalig maar als je dat niet onmiddellijk doet dan stel je het elke keer maar uit, maar wat we de laatste dagen allemaal uitgespookt hebben zit nog overduidelijk in mijn koppeke.
Toen ik gestopt ben met schrijven hadden we nog een 3 volle dagen te vullen met allerlei activiteiten , en ze zijn goed gevuld geraakt want eigenlijk hadden we nog tijd te kort.
Om de afstand met het cruiseschip van Cozumel naar Port Canaveral te overbruggen hadden we een volle dag en 2 nachten op zee. Die dag aan boord werd dan gespendeerd aan relaxen, lekker eten,een plonsje in het zwembad,lezen en wat  zon pakken want voor dat laatste zou er geen tijd meer over zijn eens we terug aan wal zouden zijn.

De zon besliste er echter anders over want ze verdween regelmatig achter de wolken zodanig zelfs dat de wind ze helemaal weggeblazen had en we in een ander weertje terechtkwamen. Volgens het weerbericht zou het zelfs 8 beaufort zijn maar omdat het schip zo groot is heb je daar eigenlijk weinig last van. Het enige waar je het aan kan merken zijn de kapstokken in de kasten die rammelen omdat onze koffers al ingepakt waren omdat ze die de laatste avond kwamen ophalen.
Doordat de bagage al weg was kon het ontschepen die zondagmorgen na het ontbijt dan ook vlot verlopen omdat je er niet mee door de gangen moet sleuren.
Aan de kade stond er een busje van Alamo klaar dat ons naar onze huurauto bracht waarmee we de laatste 2 dagen konden rondrijden. We hadden het plan om die dagen in Miami door te brengen om de laatste shoppingmalls te bezoeken maar hiervoor moesten we wel nog een 350 kilometer rijden. Vermits we nog geen bed hadden voor die nacht stopten we onderweg bij een Mcdonalds waar we geprofiteerd hebben van gratis wifi om een hotelkamer te kunnen boeken. Nadat we ingecheckt waren in het geboekte hotel (het Staybridge hotel  Staybridge suite hotel Plantation in Fort Lauderdale waarvoor we onze Welcome Rewards hadden aangesproken bij hotels.com zodat ons dit niet veel gekost heeft) reden we naar de Sawgrass mills een supergrote shoppingmall. Sawgrass mills mall Hier hebben we nog enkele dingen gevonden die op ons (verlang)lijstje stonden en 's avonds zijn we nog lekker gaan eten bij een echte sportsbar in de buurt van het hotel. Nog 2 nachtjes en onze Floridareis zou er spijtig genoeg weer opzitten. 

Aanmeren in Mexico

Vrijdag 31 oktober

dag 22

Onze 6de dag op de cruise en die dag gingen we aan land in Cozumel ,een eiland van Mexico. 

Wij hadden die dag geen excursie geboekt want we wilden het stadje op ons eigen een beetje gaan verkennen. Tijdens een georganiseerde excursie heb je geen of weinig tijd om een geocache te zoeken en wilden ons lijstje van bezochte cachelanden toch wel wat aanvullen. Na het ontbijt gingen we van boord en we waren niet alleen van plan om een taxi te nemen want het was er erg druk buiten de terminal. 

Toch hadden we al snel een taxi die ons voor 8 $ naar een shoppingcenter bracht in Cozumel waar alle taxi's met de toeristen naar rijden. Er was een grote juwelier die allerlei mooie sieraden verkocht en waar de Amerikaanse toeristen verzot op zijn, maar het is er niet erg interessant voor ons omdat het goud er maar 14 karaat heeft tegenover bij ons 18 karaat. Het bleek echter niet de enige juwelier op de promenade te zijn want ze wisselden af met de gewone toeristenwinkeltjes ,een hele straat vol diamanten en goud met tussenin t shirts voor 5 $ en allerlei andere prullaria . 1 ding hadden ze allebei gemeen ,de verkopers waren allemaal even agressief om je binnen te lokken. 

Om een geocache te zoeken moesten we gelukkig een zijstraatje inlopen waar het terug wat rustiger was. Tijdens het loggen van de cache (joepie, een mexicaanse cache!!) werden we aangesproken door de eigenares van de nabijgelegen duikwinkel. Het bleek een Française te zijn en het werd een aangenaam gesprek met haar en haar man. Ze gaf ons ook nog een tip om in het nabijgelegen cafeetje te gaan lunchen met de naam Pachamama . Het was een klein terrasje met een jonge eigenaar die heel erg zijn best deed, een mexicaans pareltje waar veel toeristen waarschijnlijk voorbijlopen. 

Na het lekkere eten liepen we verder langs de promenade en in een klein shoppingcenter ontdekten we een uitverkoop van Hard Rockcafe waar nog enkele eenzame t shirten te koop lagen. Het café zelf was spijtig genoeg verdwenen want in de buurt van  de cruise terminal gaat in de toekomst een nieuw open. Het werd stilleksaan  tijd om naar de cruiseterminal te gaan en namen een taxi die ons weer terug bracht. In de cruiseterminal waren weer veel winkeltjes met allerlei snuisterijen zoals diezelfde  t shirts ,drank ,mexicaanse boots enz....waar je automatisch voorbij moest lopen vooraleer je aan boord kon.

31 oktober staat in Amerika gelijk aan halloween en dat werd aan boord die avond dan ook uitgebreid gevierd. Heel het schip was al enkele dagen helemaal versierd met allerlei halloween attributen en vanavond was de grote apotheose.

 Al van voor het diner liepen er allerlei verklede figuren rond gaande van een namaak Pamela Anderson tot geesten tot levende jellyfish tot .........je kan het zo gek niet vernoemen. Sommigen moeten waarschijnlijk een aparte koffer bij gehad hebben om hun groot kostuum in mee te brengen want er liepen heel wat extravagante figuren rond. Op de promenade was alvast een party in afwachting van de grote halloweenparade.

 Rond 10 uur was het zover en kon je al die verklede figuren bewonderen in een lange stoet en de best verkleden kregen een prijs. Die eer ging naar een koppel dat van de gezonken Titanic leek te komen maar ook de prachtige kwallen werden vereerd met een prijs. 

Na de parade gingen we nog een slaapmutsje drinken en daarna was hte weeral bedtijd. Nog 1 volle dag op zee en onze cruiseweek zat er spijtig genoeg weeral op. :-(

5de dag op de cruise

Nu we onze gerepareerde laptop terug in ons bezit hebben is hier het vervolg op deze blog van onze Floridareis

Donderdag 30/10

dag 21

Vroeg opstaan was vandaag de boodschap voor onze uitstap want na het ontbijt werd je met bootjes naar het vasteland gebracht omdat ze hier in Grand Cayman geen aanlegkade hebben en vooraleer ze zoveel volk aan land krijgen kan dat wel wat tijd kosten.

Nu geen wandeltoer voor ons maar een ontmoeting met dolfijnen en stingrays of reuze roggen.Om 10 uur vertrok het busje, maar omdat het van boord gaan heel erg vlot gegaan was hadden we nog even tijd om te profiteren van free wifi dat een winkeltje daar aanbood, zodat we toch efkes contact hadden met het thuisfront. Het was eigenlijk best grappig hoe iedereen er met zijn smartphone stond te internetten. 

Na het wachten werden we in een gammel busje gepropt en reden we op weg naar de Dolphin Cove.Dolphin Cove Grand Cayman  Naargelang welke kleur van armbandje je gekregen had werd je verzocht om elk een kant uit te lopen en wij moesten op de boot stappen maar om daar te geraken moesten we nog eerst via een pad met palmbomen waar mooie papegaaien zaten en leguanen lagen te zonnen op een veldje. We vroegen ons af waar we naar toe gingen maar na 3 kwartier konden we het al raden. In het midden van de zee op een zandbank lagen verschillende soorten bootjes met hun anker vast en iedereen stond tot zijn middel in het helderblauwe water. Tussen al dat volk zwommen er heel veel grote roggen die nieuwsgierig kwamen kijken of er iets te eten viel en ze waren zo tam dat je ze zonder problemen kon strelen en vastpakken. Mijn goesting was al direct over omdat ik bij het afstappen van het laddertje al een serieuze golf zout water over mij kreeg en dat is nu niet mijn favoriete borrel. Peter daarentegen vond het erg tof om die grote ,mooie vissen te voederen met kleine inktvisjes. 

Na een tijdje werd er en signaal gegeven dat de boot terug ging vertrekken en iedereen terug aan boord moest komen. 
Toen we terug aan wal kwam werden we meegenomen naar een groot dok naast de zee waar de dolfijnen in zwommen. Naargelang welk armbandje je had werd je weer ingedeeld in groepjes en kreeg je een zwemvest. Elk groepje van ongeveer 10 personen kreeg van een trainer een briefing over welke tekens je moet doen met je handen om de dolfijnen een bepaalde oefening te laten doen.
Daarna was het grote moment aangebroken en konden we in het water. Onze dolfijn , ik dacht eerst  dat hij Ricky heette maar blijkbaar was het Ritchie, volgde nauwgezet elk commando die ieder op zijn beurt moest geven. Zo kon je onder andere zijn vinnen vasthouden terwijl Ritchie op zijn rug zwom en je zo meegetrokken werd of kreeg je een kusje van hem. Alhoewel het allemaal volgens een bepaald scenario ging was deze ontmoeting met de dolfijn een fantastische ervaring. 

Na het zwemmen hadden we nog even tijd om een hapje te eten want onze magen waren ondertussen beginnen grommen. Tijdens de dolfijnen ontmoeting werden er natuurlijk vele foto's genomen die je uiteraard achteraf kon kopen in het souvenirwinkeltje. Na de bijna verplichte doortocht door het winkeltje werden we terug naar de cruiseterminal gereden in de kleine busjes. Daar aangekomen hadden we niet veel tijd meer en werden we onmiddellijk terug op de kleine bootjes gezet naar de  cruiseboot die in zee aan anker lag want vandaag vertrok het schip vroeger dan de vorige dagen. 
Toen we terug aan boord waren hadden we daardoor nog veel tijd om wat te gaan zonnen aan het zwembad. Toen we weer in onze kajuit waren werd er plots geklopt op de deur. Peter deed open en zag een steward staan met een fles wijn in een ijsemmer met 2 glazen erbij. Mister Van Hees ,vroeg de man. Sorry maar wij hadden dit niet besteld ,was ons antwoord. 'Dit is toch wel voor jullie' ,' nee,nee das een fout' uiteindelijk kwam de aap uit de mouw en was de reden van dit kadootje een tegemoetkoming voor de kapotte tv die ze de dag voordien hadden gerepareerd. 

Die avond was de 2de gala avond dus iedereen trok zijn beste plunje weer aan om te gaan dineren en was het weer een heen en weer geflaneer van veel bling bling langs de promenade, bars en andere etablissementen. Na zo een drukke dag werd het voor ons tijd om ons bed op te zoeken en nog na te genieten van deze indrukwekkende ontmoeting me dolfijnen en stingrays.

3de en 4de dag cruisen

Dinsdag 28/10

Dag 19

Dinsdag opgestaan met land in zicht en dat betekent dat we na meer dan een volle dag op zee in Haiti zijn aangekomen.

 De republiek Haiti vormt samen met Dominicaanse republiek het eiland Hispanola en het deeltje wat wij ervan gaan bezoeken is een stukje dat geleasd wordt door de Royal Carribean .Wij hadden een tour geboekt dat ons door 'historic town' van Labadee zou brengen,althans dat dachten we want verder dan de prikkeldraad rond het domein zouden we niet komen maar eerst hadden we nog eventjes tijd om 1 van de weinige geocaches te zoeken in Haiti. 

De gids vertelde heel overtuigend dat zijn land heel rijk is aan grondstoffen en dat ze heel veel bomen hebben die allerlei kwalen kunnen genezen en nog andere (on)geloofwaardigheden. In het kort gezegd kregen wij de indruk dat hij zijn lesje goed van buiten had geleerd. Na de rondleiding kon je een hapje eten dat gemaakt werd door het cruisepersoneel.

 Het bijbehorende strand  was echter wel paradijselijk zoals je het kan vinden op mooie postkaarten. Helderblauw water met palmbomen aan een prachtig wit strand,we moeten je zeker niet vertellen dat het hier zalig was. ;-)

Nadat we wat gezwommen en in de zon hadden gelegen werd het tijd om weer terug naar het schip te gaan ,maar hier kom je niet op zonder de nodige controles en dit onder de begeleiding van een plaatselijk bandje op de kade.

Weer aan boord was er nog van alles te doen maar wij lieten het een beetje aan ons voorbijgaan en gingen nog wat verder zonnen aan het zwembad. 's Avonds was er weer een diner in het restaurant maar nu een casual,dus zonder al te veel glitter. Nog een afzakkertje in 1 van de bars en onze dag was weeral veel te snel voorbij.


Woensdag 29/10

Dag 20

Onze 4de dag op de Freedom of the seas en vandaag stond een bezoek aan Jamaica op het programma. Via de rederij kan je allerlei excursies boeken maar wij hadden weer een wandeltoer geboekt door een oude stadje.Dit stadje was Falmouth en deze keer hadden we Simone als gids,een jonge Jamaicaanse en hier vond je geen prikkeldraad rond een domein maar een echt stadje. Zij ging met ons langs allerlei fascinerende plekjes waaronder het plaatselijke schooltje en wist ons veel te vertellen over haar geboortestreek.

 We waren maar met 4 personen in haar groepje dus hadden we genoeg gelegenheid om haar van alles te vragen,heel anders dan de gids van gisteren. Zo wees zij bijvoorbeeld allerlei tropische fruitbomen aan en was zij erg verwonderd dat er in Belgie geen bananenbomen stonden.

Wij vonden het dan weer raar dat er krabben in de grond leven  en toevallig kwam er eentje uit de grond gekropen in de berm van een straat en we waren op dat moment redelijk ver van het water. 

Na de rondleiding kon je nog wat rondwandelen langs de winkeltjes op de pier die je enkel kon bezoeken als je van een cruiseschip was. 

De rondleiding in Falmouth was erg leerrijk en Simone heeft ons heel wat moois laten zien, maar de lelijke plekjes heeft ze misschien maar wijselijk overgeslagen. De volgende foto is genomen vanop het schip met een serieuze zoomlens en konden we niet achterwege laten op onze blog want spijtig genoeg is ook dit Jamaica.

 
Die avond zijn we nog eens op tijd in ons bed gekropen want de wekker liep redelijk vroeg af,ja ook dat is vakantie.