Dag 1
Zaterdagmorgen heel vroeg in Miami en klaarwakker . Het was een erg hectische
week vooraleer we vrijdagmorgen gepakt en gezakt op het vliegveld van Zaventem
stonden en we dus met een omweg via Schiphol konden vertrekken naar Florida. Delta airlines
maakt er blijkbaar een sport van om hun passagiers enkele vluchtwijzigingen op
te leggen want we waren blijkbaar niet de enige . Alles ging erg vlot, al moet
ik er wel bij vertellen dat de security nog strenger is geworden dan ze al was.
Om het land binnen te komen was wel een heel gedoe, want diegene die nog een
geldige Esta hadden van een vorige Amerikareis (waar wij ook bij waren) ‘mochten’
elektronisch via de immigrations passeren om daarna nog eens langs een douane
te gaan ,die uiteindelijk dan je stempel in de reispas zette. Dit uiteraard met
lange rijen wachtenden voor je.;-( Maar je kan natuurlijk als Amerikaanse overheid dezer dagen niet
voorzichtig genoeg zijn natuurlijk,en begrijpelijk. Vanuit Atlanta was het nog een korte vlucht
naar Miami en daarna stonden we al snel bij de autoverhuur. Volgens de website
waar we onze auto geboekt hadden zouden we nu in een Jeep Grand Cherokee ,of
similar natuurlijk, moeten rondrijden maar helaas pindakaas; Alamo bezit dat
merk gewoonweg niet en er werd ons een Hyundai Santa Fe of een Kia Sorrento
voorgesteld. We waren wel een beetje teleurgesteld want als Europeaan wil je
natuurlijk niks liever dan in zo ’n grote Amerikaan rondrijden . Geen nood, de
vriendelijk juffrouw ging even onderhandelen met haar chef en we konden een Chevrolet
Tahoe of een Gmc Acadia krijgen maar
hiervoor moesten we eerst met onze visa kaart wapperen en daar hadden we totaal
geen goesting voor. Oké dan maar de Japanner . Beneden in de garage aangekomen
werden we vriendelijk onthaald en werden we ‘verplicht ‘ om die grote zwarte
auto daar te nemen en toen we bij de aangewezen auto kwamen bleek het toch nog
een Amerikaanse Chevrolet Traverse te zijn, wij blij natuurlijk. Een erg mooie
auto met allerlei toeters en bellen maar vreemd genoeg geen centrale deurvergrendeling
dus zullen we de auto moeten afsluiten the old fashion way. Vooraleer we op weg
konden naar het hotel moesten we nog wat wachten vooraleer ons madam van de gps
wakker werd en zij ons op de juiste weg kon sturen. We merkten al snel dat de
gps al enkele jaren oud is want op dit korte stukje van luchthaven naar hotel
zijn er wegen veranderd, maar we zijn er toch geraakt en dus werd er snel ingecheckt. We
aten nog een kleine snack op het terras
aan het zwembadhotel en daarna stond ons bed heel erg hard te roepen om te komen slapen,
wat we ook deden want we waren tenslotte al bijna 24 uur wakker en de
vermoeidheid was duidelijk te merken.
Leuk om te lezen, veel plezier alvast. Wij nog 21 dagen :-) Grtjs, Luc en Pascale
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat we jullie weer virtueel kunnen volgen :) Geniet er met volle teugen van. Een tip voor de volgende keer: Wij hebben een losse gps met de kaarten van de VS en Canada ;)
BeantwoordenVerwijderenhey Ann de gps hebben wij 4 jaar geleden hier in Miami gekocht maar blijkbaar zijn ze hier in Amerika even ijverig aan de wegeninfrastructuur aan het werken als bij ons ;-) groetjes
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier daar!
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Jerry
Dat ziet er toch al leuk uit. Veel plezier.
BeantwoordenVerwijderen